Bi ekimen esanguratsuak izan ditugu
asteburuan. Alde batetik, atzo, Euskararen Nazioarteko Eguna. Eta bestea,
Elikagaien Bankuek ostiral eta larunbatean burutu zutena, premia larritan
daudenen behin behineko salba-ohola daitekeen besteon kontzientziari zuzendua.
Seinale gorriek adierazten zuten elikagaiez
hutsik zeudela aspaldi janari biltegiak, hiritarron borondatezko
eskuzabaltasunaren zain. Gaur astelehenean apur bat hornituagoak agertuko dira
eta atejoka ari zaizkien premiadunen etxeetara esperantzazko tanta batzuk
helarazi ahalko dituzte. Baina Elikagaien Bankuak geratzeko etorri dira eta
euren lanak ez du atsedenik ezagutuko, auskalo noiz arte.
Euskararen Bankuak ere denetariko elikagaiak behar ditu bere arasetan,
premiazko egoeran bizi baikara. Premia administrazioan, premia enpresetan,
premia etxeetan eta premia kalean. Atzoko jaiak amaitu ziren eta gaur,
astelehenez, beste jardunaldi gogor eta serio bati heltzea dagokigu, bihar,
etzi eta etzidamu egin beharko dugun bezala. Gure hizkuntzaren bankuak ezin du
makineria geratu, ate irekiko jardun erantzulearen bitartez lortuko baitugu
apalak betetzea. Behin eta berriz, etengabe, gau eta egun: horixe da lanerako
kadentzia. Bestela jai dugu.
Argazkia: Tere Anda
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina