Matematikaren
arauak eta merkatuko lehiari buruzkoak batera erabili behar ditugunean erabateko
logika egiten da nagusi. Zientzia zehatzak zein sal-erosketaren printzipio
arruntak nahastuta, emaitzak oso koordenada ziurretatik markatzen du bidea...
normalean. Izan ere, beti dago zirrikituren bat aldagai aleatorioren bat sar
dadin, ustekabetarako –ala ez horrenbesterako!- atea irekiaraziz.Euskalgintzak egunkari bat behar du. Baina egia horri ekonomikoki sakon eta logikaz heltzerik ez bada... nola pasatuko gara, egunkari gehiago edukitzea askoz osasuntsuago delako egia borobilagora? Hortxe koxka! Logikak errealitatea du arerio, nahi baino maizago.
Matematika aplikatuaren orrietan barrena eginez gero logika erabakigarriak hartzen gaitu eta ekuazioaren emaitza asmatzear gaudela pentsatzen hasten garenean, gauzak ez direla hain errazak gogorarazten digu... zerk eta ziztada batek!. Areago, naturalean balio subjektiboek pisu gehiago izaten dute Pitagoras eta Ruffini guztien legeek baino. Eta matematikako klaseetan erakutsi ez ziguten arren, jakin badakigu unitatearen monolitismoa arriskutsua gerta daitekeela emaitzaren kalkulu egokirako. Uniformizaziorako nahiaren atartea da monolitismoa eta horrek betekada okagarria piz dezake.
Euskarak, gutxienez, egunkari bat behar du bere erabilpenean normalduko bada. Gehiago balitu askoz aberatsagoa izango litzateke gure hizkuntza eta erabilpena bera ere hedatuagoa. Nola aplikatu egiaztapen horri zientzia zehatzen logika?
Argazkia: Tere Anda
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina