BILATU

apirila 16, 2012

BORBOIAREN ONESTASUNA


"Erregeak makilatuta agertzen ziren euren hiritarren aurrean. Eta emakumeak biluzik ager zitezkeen. Baina inolaz ere margotu gabe!"  dio "Paradisuko atarian" nire antzezlaneko pertsonaia batek. Espainiako errege borboia makilatuta joan bide zen Botswanara, baina bere hiritarrei bizkarra emanez eta isilpean. Hau da, gaizki egiteari gutxienez apropostasun eta gauekotasuna egotz lekioke. Casi ná!

Nik gizon/emakumeon berezko onestasunean sinesten dut. Ez onestasunean bakarrik, baita ohoretasunean ere, hain zuzen, batak bestera eraman baitezake, aurrenaren kudeaketa zintzo baten bitartez. Onestasuna egiarekin lotu dut beti, hau da, niretzat pertsona onestoa da bere buruari egiaren justizia aplikatzen diona. Eta onestasuna zeharo beharrezkoa dugu ohoretasunera iristeko.  Ohorearen postulatuekin ari denari begirunea diot, errespetua. 

Dena den, onestasunerako ahalmena gizon-emakumeon berezko dohaina ote den zalantzan daukat.  Inozo samarra naizelako, sortzezko bekatuarekin bezala, gizakiok ohorezkoak izatezko ukituarekin ere jaiotzen garela uste dudala iruditzen zait. Ezen, sehaskatik onestoak izan diren pertsonak ezagutu ditut. Kontrako adibideak jar nitzakeen bezala. Eta, zinez, ohoretasunera berezko merituz heldu diren batzuen izenak ere aipa nitzake. 

Garbi dago borboiak galdu duela ohoretasunaren aukera. Ez dakit jainkoen ukitu baliotsuarekin jaio zen ere. Hala izan bazen, bistan da bidean galdu zuela onestasuna. Bertuterako suposa zekiokeen dohaina garaipeneko arkutik pasatu du. Cesarren emazteari bezala- izana eta itxura exigitu behar zaio edozeini -are gehiago errege papera egiten duenari- onestasuneko orduan, eta garbi utzi du berarekin ez doala itxura. Izanari buruz nahiago dut isilik egotea. 

Ohoretasuna nork bere jokaerarekin lortzen du, ekintzekin. Euren artean kongruentzia darakusaten ekintzekin, alegia. Borboiak ez du erakutsi kongruentzia, justizia hiritar denentzat berdina dela eta milioika gazteren langabeziak loa kentzen diola adierazi baitu, jarraian bat ere kontzientzia arazorik gabe hiritarrei iseka egiteko. Iseka eta iruzur morala.


Erregea Botswanara makilatuta joan zen, nire antzezlaneko protagonistak erabiltzen dituen pintura  eta ukendu berdintsuekin. Baina nire errege hori bere menpekoen aurrera horrela disfrazatuta atera bazen, bere ohoretasuna erakustearren izan zen.   Espainiarren erregeak, ordea, atzeko atetik alde egin zuen bere hiritarrek ikus ez zezaten, eta hegazkinean itzuli dute ospitalera, eraman ezin izan zuen onestasunik ezak kakaztuta.
Argazkia: pysnnoticias.com

iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina